مقابله با بی میلی جنسی: شناخت ترس از رابطه جنسی

به قلم دکتر پیج هنری، به روز رسانی در 2 اردیبهشت 1403، توسط تیم روانشناسان کاما

هشدار: لطفاً توجه داشته باشید، مقاله زیر ممکن است به موضوعات مرتبط با تروما اشاره کند که شامل سوء استفاده می‌شود که می‌تواند باعث تحریک خواننده شود. اگر شما یا کسی که دوستش دارید مورد سواستفاده قرار گرفته اید، با خط تلفن اورژانس اجتماعی به شماره 123 تماس بگیرید. پشتیبانی 7 روز هفته و 24 ساعته در دسترس است.

بی میلی جنسی که به عنوان اختلال بیزاری جنسی نیز شناخته می شود، اغلب با ترس مداوم یا اجتناب از تماس جنسی مشخص می شود که به طور بالقوه منجر به مشکلات در روابط صمیمی، شرم و اضطراب می شود.
با افزایش آگاهی و درک از بی اشتهایی جنسی، افراد ممکن است بتوانند اولین قدم را برای غلبه بر ترس های خود و بهبود زندگی جنسی و صمیمی خود بردارند. علیرغم تأثیر آن بر سلامتی افراد، بی میلی جنسی اغلب کمتر شناخته شده و به اشتباه درک می شود. بنابراین، داشتن اطلاعات جامع در مورد علل، علائم و درمان های این بیماری و همچنین روش هایی برای حمایت از افرادی که با آن دست و پنجه نرم می کنند، می تواند بسیار مهم باشد.

بی میلی جنسی چیست؟

بر خلاف قطب مخالف خود، اعتیاد به جنسی، که شامل درگیری بیش از حد یا اجباری در فعالیت جنسی است، بی میلی جنسی یک الگوی رفتاری است که با ترس شدید یا اجتناب از تماس جنسی مشخص می شود. این ترس می‌تواند به عوامل مختلفی مانند آسیب، اضطراب یا فقدان تجربه جنسی مرتبط باشد که ممکن است منجر به چالش‌هایی در ایجاد روابط رضایت‌بخش شود.
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) در حال حاضر بی میلی جنسی را به عنوان یک تشخیص رسمی طبقه بندی نمی کند. در عوض، برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی و درمانگران ممکن است از آن برای توصیف گرایش های رفتاری خاص استفاده کنند. در برخی موارد، بی میلی جنسی ممکن است با اختلالات جنسی مانند اختلال میل جنسی پایین یا اختلال عملکرد جنسی همراه باشد.
افراد مبتلا به بی میلی جنسی ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنند، از جمله کمبود میل جنسی، مشکل در برانگیختگی و ارگاسم و ناراحتی فیزیکی در طول فعالیت جنسی. در موارد شدید، علاوه بر اجتناب از رابطه جنسی، بی میلی جنسی می تواند منجر به اجتناب از هر گونه صمیمیت فیزیکی، از جمله بوسیدن و بغل کردن شود.
به گفته پاتریک کارنز، نویسنده کتاب “بی میلی جنسی: غلبه بر تنفر از خود جنسی”، برخی از افرادی که رفتارهای اجباری مانند استفاده از کلوپ های استریپ، روسپی ها و سایت های پورن دارند، اما قادر به ایجاد یک رابطه جنسی فراتر از یک معامله یا تبادل نیستند، ممکن است بی میلی جنسی داشته باشد. این الگوها اغلب در معتادان جنسی مشاهده می شود، که ممکن است با دو اختلال دست و پنجه نرم کنند: بی میلی جنسی و شکل دیگری از اختلال عملکرد جنسی.

تاثیر بی میلی جنسی بر روابط

بی میلی جنسی می تواند به طور قابل توجهی بر روابط صمیمی و جنسی فرد تأثیر بگذارد. ترس و اجتناب از رابطه جنسی ممکن است باعث شرم یا ناراحتی شود که ممکن است رابطه را تیره کند. در موارد شدید، اجتناب اجباری از برخوردهای جنسی ممکن است منجر به عوارض یا سایر اعتیادهای مرتبط با مصرف الکل یا مواد شود.
فقدان صمیمیت فیزیکی می تواند باعث قطع ارتباط بین زوجین شود و حفظ یک رابطه سالم و رضایت بخش را چالش برانگیز کند. درک تأثیری که بی میلی جنسی می تواند بر روابط فرد داشته باشد و جستجوی حمایت و درمان ممکن است مفید باشد.

علل بالقوه مهار میل جنسی

عوامل مختلفی از جمله عوامل روانی، فیزیولوژیکی و محیطی می توانند باعث بی میلی جنسی شوند. برخی از شایع ترین علل بالقوه بی میلی جنسی عبارتند از:
تروما: تجربیات آسیب زا، مانند سوء استفاده جنسی و تجاوز، می تواند باعث ایجاد ترس یا اجتناب از فعالیت جنسی در فرد شود.
اضطراب و افسردگی: گاهی اوقات اضطراب و افسردگی ممکن است منجر به بی میلی جنسی شود، زیرا این شرایط می تواند آرامش و لذت بردن از فعالیت جنسی را برای فرد دشوار کند.
فقدان تجربه جنسی: افراد با تجربه جنسی محدود ممکن است نسبت به درگیر شدن در فعالیت جنسی ناامن یا عصبی شوند که منجر به ترس از تماس جنسی می شود.
باورهای فرهنگی و مذهبی: یک تربیت مذهبی سخت و باورهای فرهنگی نیز می تواند به بی میلی جنسی کمک کند، زیرا ممکن است فعالیت جنسی را منع یا محدود کند و منجر به شرم شود.
سایر علل بالقوه بی میلی جنسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
عدم تعادل هورمونی
مشکلات جسمی مانند درد هنگام رابطه جنسی، جراحات یا عفونت
شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید
خستگی
فشار
عوارض دارویی
مشکلات رابطه
علل بی میلی جنسی می تواند متفاوت باشد. در بسیاری از موارد، عوامل متعددی ممکن است در اجتناب از رابطه جنسی نقش داشته باشند. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش خون و معاینه کامل را توصیه کند تا مشخص شود چه چیزی ممکن است باعث اجتناب از فعالیت های جنسی در فرد شود.

گزینه های درمانی برای بی میلی جنسی

بی میلی جنسی را می توان از طریق درمان، دارو و تغییر سبک زندگی درمان کرد. برخی از موثرترین گزینه های درمانی برای بی میلی جنسی عبارتند از:
روان درمانی
روان درمانی، مانند درمان شناختی _ رفتاری (CBT) و مواجهه درمانی، می تواند به افراد مبتلا به بی میلی جنسی کمک کند تا بر ترس خود از تماس جنسی غلبه کنند.
دارو
برخی از داروها ممکن است با کاهش علائم اضطراب و افسردگی، بی میلی جنسی را درمان کنند. با این حال، قبل از شروع، تغییر یا قطع دارو با پزشک مشورت کنید.
تغییر سبک زندگی
تغییرات سبک زندگی، مانند ورزش، تکنیک های آرامش بخش و عادات غذایی سالم می تواند به افراد در مدیریت استرس و اضطراب و بهبود سلامت کلی جنسی کمک کند.
زوج درمانی
زوج درمانی می تواند برای افرادی که در یک رابطه هستند و با بی میلی جنسی دست و پنجه نرم می کنند مفید باشد. این نوع درمان ممکن است ارتباط و صمیمیت بین زوج ها را بهبود بخشد.
گروه های پشتیبانی
گروه های حمایتی ممکن است به افراد بی میل جنسی اجازه دهند تا درباره تجربیات و راهبردهای مقابله ای بحث کنند. آنها همچنین می توانند به افراد کمک کنند تا راه هایی برای حفظ روابط سالم پیدا کنند و بر چالش های مربوط به رفتارها و فعالیت های جنسی کار کنند.
با این حال، درمان بی میلی جنسی ممکن است بسته به فرد و علل زمینه‌ای بیماری او متفاوت باشد، به خصوص اگر سابقه اختلالات جنسی داشته باشد. یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده می تواند با افراد کار کند تا بهترین روش درمانی را برای نیازهای خاص آنها تعیین کند.

چگونه از فرد مبتلا به بی میلی جنسی حمایت کنیم؟

اگر کسی را می شناسید که ممکن است با بی میلی جنسی دست و پنجه نرم کند، سعی کنید حمایت و درک خود را ارائه دهید. علاوه بر این، می توانید نکات زیر را در نظر بگیرید:
صبور باشید و قضاوت نکنید: به صحبت های فرد گوش دهید و سعی کنید احساسات او را بدون قضاوت درک کنید.
آنها را تشویق کنید که به دنبال کمک باشند: فرد را تشویق کنید تا از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرد و گزینه های مختلف درمانی را در نظر بگیرد.
یک محیط امن و حمایت کننده فراهم کنید: یک محیط امن و حمایت کننده برای افراد ایجاد کنید تا تجربیات و احساسات خود را با شما درمیان بگذارند. از نظرات منفی یا انتقادی خودداری کنید، در عوض تشویق و حمایت کنید.
فهیم و محترم باشید: بی میلی جنسی را به عنوان یک چالش سلامت روان در نظر بگیرید. درک کنید و به تجربیات و مبارزات فرد احترام بگذارید.
آموزش ببینید: یادگیری در مورد بی میلی جنسی می تواند به شما در درک بهتر و حمایت از عزیزتان کمک کند.

گزینه های حمایتی جایگزین برای بهبود صمیمیت جنسی

روان درمانی می تواند یک گزینه درمانی مفید برای افرادی باشد که با بی میلی جنسی دست و پنجه نرم می کنند. با این حال، برخی از افرادی که به دنبال درمان هستند ممکن است با موانعی برای روش‌های سنتی حضوری مواجه شوند. در این موارد، پلتفرم‌های آنلاین مانند گروه روانشناسی کاما برای افراد و برای زوج‌ها ممکن است راحت‌تر باشند.
با یک پلت فرم درمانی آنلاین، مراجعان می توانند بین جلسات تلفنی، ویدیویی یکی را انتخاب کنند. یک مطالعه نشان داد که اختلال عملکرد جنسی در بین افراد مبتلا به بیماری های مزمن شایع تر است و با پریشانی و کاهش کیفیت زندگی مرتبط است. این مطالعه مدلی از مقابله با اختلال عملکرد جنسی را ارائه می‌کند که بر ساختار انعطاف‌پذیری، از جمله تعریف عملکرد جنسی و محوریت آن برای خودپنداره کلی تمرکز دارد. این مطالعه نیاز به یک رویکرد جامع برای درمان اختلال عملکرد جنسی در افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، از جمله درمان را برجسته می‌کند.
درمان آنلاین به اندازه درمان حضوری در درمان علل بالقوه بی میلی جنسی، از جمله اضطراب دلبستگی و اجتناب موثر است. یک مطالعه نشان داد که چالش های افراد پس از شرکت در درمان آنلاین کاهش یافت.
بی میلی جنسی یک اختلال است که اغلب کمتر شناخته شده است و می تواند به طور قابل توجهی بر روابط جنسی و صمیمی افراد تأثیر بگذارد. اگر شما یا کسی که می شناسید ممکن است با بی میلی جنسی دست و پنجه نرم کنید، بهتر است به دنبال حمایت باشید. یک متخصص سلامت روان می تواند با شما همکاری کند تا بهترین روش درمانی را تعیین کند و در طول روند بهبودی از شما حمایت کند و راهنمایی ارائه دهد. برای شروع، تماس با یک ارائه دهنده آنلاین را در نظر بگیرید.