6 راه برای جلوگیری از مشاجره های بیهوده برای زوج ها
به قلم دکتر دکترای مارک تراورز، به روز رسانی در 24 اردیبهشت 1403، توسط تیم روانشناسان کاما
آیا شما همیشه در وسط یک دعوای غیر ضروری هستید؟ در این مقاله نکاتی است که می توانید در مورد آن فکر کنید.
مطالعهای در سال 2024 که در Personal Relationships منتشر شد، نشان داد که در طول تعارضات رابطه، یک مکث برای بازنگری درونی در مورد موقعیت میتواند به طور قابلتوجهی پریشانی را کاهش دهد و «خودکارآمدی» یا اعتماد به خود را برای توانایی مدیریت مناسب تعارض افزایش دهد. خودکارآمدی بالاتر، به نوبه خود، رضایت از رابطه و رفتارهای سازنده را در یک تعارض افزایش می دهد.
نویسندگان پیشنهاد میکنند که اکثر مردم از قبل میدانند کدام رفتارها برای حل تعارض مفید است و صرفاً به مدتی برای تأمل برای یادآوری آنها نیاز دارند. آنها به شرکت کنندگان یک تمرین فکری در ارتباط با تعارض اخیر و قابل توجه با شریک زندگی خود دادند و از آنها خواستند تا در مورد شش سؤال زیر فکر کنند:
_ در مورد علت وقوع درگیری فکر کنید.
_ در مورد نحوه برخورد با تعارض فکر کنید.
_ در مورد نحوه برخورد با تعارضات به طور کلی فکر کنید.
_ به این فکر کنید که مردم به طور کلی چگونه باید به تعارضات در روابط خود واکنش نشان دهند.
_ به این فکر کنید که چرا این نوع پاسخ منطقی است.
_ به این فکر کنید که چه چیزی برای مقابله با تعارضات آینده مفیدتر است.
محققان دریافتند که این تمرین شرکتکنندگان را تشویق میکند تا درگیر خوداندیشی عمدی و سازنده باشند، نسبت به پاسخهای خود در درگیریها عینیتر و آگاهتر شوند و درک بهتری از نحوه هدایت چنین موقعیتهایی در آینده داشته باشند.
ذهن آگاهی در رابطه زوج ها به عنوان یک ابزار حل تعارض
محققان توضیح می دهند که: «حتی زمانی که افراد دانش و مهارت لازم برای حل مؤثر مشکلات را در روابط خود دارند، ناراحتی شدید از شریک زندگی خود یا داشتن کارایی پایین در توانایی آنها برای حل تعارضات ممکن است مانع از توانایی آنها در به کار گیری مؤثر آن دانش و مهارت شود».
تمرین خود بازبینی محققان به زوجها اجازه میدهد تا به شهود خود در مورد آنچه واقعاً در لحظه مفید است، پی ببرند و سپس این دانش را بهجای تسلیم شدن در برابر واکنشهای تکانشیتر در هنگام افزایش احساسات، به کار ببرند: «یافتههای ما نشان میدهد که وقتی افراد حتی ۱۰ دقیقه را به تأمل متفکرانه در مورد تعارضات روابط خود اختصاص می دهند، می تواند منجر به بهبود معنی داری در آمادگی آنها برای رسیدگی به تعارضات آینده شود.”
به جای پرهیز از تعارض و احساسات ناخوشایند مرتبط با آن، که اغلب برای روابط مضر است، اینگونه تمرینها به زوج ها این امکان را میدهند که به سمت یکدیگر برگردند و تعارض را به عنوان شخص سومی ببینند که باید به آن پرداخت. این کار طرز فکر «من در مقابل تو» را مهار میکند و احساس یک تیم بودن را حتی در بحبوحه درگیری افزایش میدهد.
علاوه بر این، یک مطالعه در سال 2021 نقش “همراهی آگاهانه” را در افزایش کیفیت رابطه و احساس معنی دار بودن ارتباط تجربه شده در یک رابطه برجسته می کند. ناتاشا سایتر، محقق ارشد می نویسد: “رابطه ای که در آن هر دو طرف از نظر بین فردی مراقب باشند، رابطه ای است که در آن هر دو طرف در کنار یکدیگر حضور دارند، از احساس یکدیگر آگاه هستند و به احساس یکدیگر اهمیت می دهند، قبل از واکنش در تعارض ها مکث می کنند، نسبت به یکدیگر همدلی نشان می دهند و هیجان های خود را نیز احساس و برای خودشان هم دلسوزی می کنند.
در واقع، تحقیقات نشان میدهد که زوجها میتوانند با حمایت عاطفی، همدلی، شفقت و بازخورد مثبت در مورد تواناییهای حل مسئلهشان، به یکدیگر در حل مشکلات کمک کنند، که باعث افزایش خودکارآمدی آنها میشود. در مقابل، زمانی که شریک زندگی پاسخگو نیست، خصمانه یا انتقادی هستند، رضایت از رابطه را به شدت کاهش می دهد و تعارض را تشدید می کند.
علاوه بر این، نحوه ارتباط با شریک خود پس از درگیری نیز بر نحوه ارتباط مجدد آنها تأثیر می گذارد. تحقیقات نشان میدهد که رفتارهایی که به زوجها کمک میکند تا از نظر عاطفی پس از تعارض بهبود یابند، شامل شرکت در «تلاشهای ترمیم به شکل فعال» با پذیرفتن نقش خود در تعارض و عذرخواهی یا تلاش برای به دست آوردن دیدگاه جدید است.
تمرینات ذهن آگاهی و یادداشت روزانه ابزارهای مفیدی برای به دست آوردن بینش و آگاهی، کاهش پریشانی، درس گرفتن از یک درگیری و گسترش بخشش هستند.
اگرچه این شیوهها در پرداختن به مسائل کوچکتر و روزمره مؤثر هستند، اما پایهای برای سلامت و انعطافپذیری روابط طولانیمدت ایجاد میکنند. برای زوجهایی که با چالشهای عمیقتر یا مداومتری دستوپنجه نرم میکنند، جستجوی حمایت از زوج درمانگر میتواند راهنماییهای لازم را برای جستجوی عمیقتر مسائل اساسی فراهم کند.
به طور کلی، پذیرش ذهن آگاهی زوج ها را قادر می سازد تا به طور مداوم با هم تکامل و رشد یابند، بر چالش ها به طور مشترک غلبه کنند و شروع به مشاهده تعارضات به عنوان فرصت هایی برای رشد و ارتباط کنند.